Padwa

Padwa - miasto w północno-wschodniej części Włoch, w prowincji Wenecja Euganejska (215 tys. mieszk.); ośrodek przemysłowy, turystyczny, centrum pielgrzymkowe. Padwa została założona w IV w. p.n.e. Miasto zostało całkowicie zniszczone przez Longobardów na początku VII w. W XII w. miasto stało się niezależną republiką. Dzięki uniwersytetowi (kształcili się tu m.in. Mikołaj Kopernik i Jan Kochanowski) miasto zyskało sławę jednego z prężniejszych ośrodków naukowych i kulturalnych Italii.

Historia

Padwa została założona w IV wieku przez naszą erą przez plemię Wenetów. Pierwotną nazwą miasta było Patavium. W VII wieku została zniszczona całkowicie przez Longobardów, a następnie odbita przez Karola Wielkiego. Kolejne wieki to okres rozkwitu kulturalnego i naukowego. Powstał tu jeden z najbardziej znanych uniwersytetów, na którym studiowali między innymi Galileusz, Mikołaj Kopernik, Jak Kochanowski i Jan Zamoyski. Od wieku XVIII Padwa pozostawała pod zarządem Wenecji, a następnie wojsk francuskich i w końcu, po pokoju w Campo Formio – Austrii. Wiek XVIII to z kolei przynależność do Królestwa Włoch a potem ponownie Austrii na mocy traktatu paryskiego. Ostateczne przyłączenie do Królestwa Włoch nastąpiło w 1866 roku. W Padwie urodził się też kompozytor Arrigo Boito – autor Mefistofelesa i Fausta.

Zabytki

Głównym obiektem w mieście jest bazylika św. Antoniego, wzniesiona w latach 1232-1307 w stylu romańsko-gotycko-bizantyjskim, gdzie przechowywane są relikwie patrona. Przed bazyliką ustawiony jest konny pomnik Gattamelaty dłuta Donatella, jeden z najpiękniejszych pomników renesansowych. W Capella degli Scrovegni z XIV w., zaprojektowanej przez Giotta oglądać można wykonane przez tego artystę freski. W mieście znajduje się wiele pięknych pałaców, wśród nich Casa de Ezzelino z XII w., Logia del Consiglio z XV-XVI w., oraz Della Regione z XIII w. W Oratorio de San Giorgio oglądać można obrazy uczniów Giotta, a w Scula del Santo płótna Tycjana. Do atrakcji miasta należy liczący ponad 450 lat ogród botaniczny. Na przedmieściach Padwy znajduje się kilka pięknych, renesansowych willi.

Kościoły

Padwa, jak większość włoskich miast jest znana przede wszystkim z kościołów. Ten najpiękniejszy to wspomniana już bazylika, ale poza nią jest tu także kilka innych perełek sakralnej architektury. Jednym z najciekawszych jest zapewne Kościół Pustelników  w Padwie. Usytuowany w pobliżu zabytkowego klasztoru  Pustelników, który jest teraz  siedzibą Muzeum Miejskiego w Padwie. Nie mniej istotnym jest Sanktuarium Matki Bożej z Tessara. Kościół ma niewielkie rozmiary, a usytuowany jest malowniczo w dużym obszarze zieleni. Wnętrze przyciąga wiernych, którzy od lat pielgrzymują do tego niepozornego miejsca, by poczuć specyficzną atmosferę zjednoczenia i opieki matki Bożej z Tessara. Z kolei Sanktuarium-Bazylika Św. Antoniego Padewskiego jest jednym z najważniejszych  budynków w Europie, zarówno architektonicznie, jak  i religijnie. Składa się z trzech budynków, które nałożyły się na siebie i połączyły między 1238 i 1310. Jego konstrukcja charakteryzuje się doskonałym połączeniem różnych stylów, takich jak romański, gotyk,  bizantyjski, a także  islamu, dzięki dzwonnicom.

Uniwersytet

Istotę Padwy stanowi uniwersytet założony w 1222 roku. Jest on zorganizowany na podobieństwo Uniwersytetu Bolońskiego, ogólnodostępny dla każdego, kto chce na nim studiować. Studia zawsze były tu bezpłatne, a studenci otrzymywali nawet stypendia, mieszkania i opiekę. Taka polityka sprawiła, ze uniwersytet był bardzo popularny. Studiowano na nim medycynę, filozofię, teologię i prawo. Główny budynek uniwersytetu nazywany Palazzo del Bo pochodzi z 1493 roku. Wcześniej był tu zajazd pod bykiem więc uczelnia przyjęła byka jako własny symbol. Dziś budynki uniwersytetu poza goszczeniem studentów udostępniane są też zwiedzającym. Są tu przepiękne dziedzińce, kolumnady i krużganki, posągi, katedra i wiele sal wykładowych. Najciekawszą z sal jest tzw. teatr anatomiczny zbudowany w 1594 roku na polecenie słynnego anatoma Gerolamo Fabrizio. Zachowała się m.in. katedra, z której wygłaszał swe wykłady Galileusz, i fotele sławnych profesorów.

Ogród Botaniczny

Padwa szczyci się nie tylko słynnym uniwersytetem, ale też najstarszym na świecie ogrodem botanicznym. Został on założony w 1545 roku jako ogród roślin leczniczych działający na potrzeby Wydziału Medycznego tamtejszego uniwersytetu. Jednym z najciekawszych miejsc w ogrodzie jest jego związek z geometrią. Ogród zaprojektował Andrea Moroni z Bergamo, który (jak wielu renesansowych artystów) zafascynowany był symetrią, dlatego układ roślin jest tu niezwykle interesujący. Całość zbudowana została na planie koła z wpisanym weń kwadratem podzielonym na cztery mniejsze kwadratowe sektory. W nich znajdowało się łącznie 2000 stanowisk roślinnych rozmieszczonych na planach skomplikowanych geometrycznie figur o symetrii gwiaździstej. Na początku XVIII wieku w centrum ogrodu i każdego mniejszego kwartału zbudowano fontanny. Taki układ zachował się do dziś. W roku 1997 ogród botaniczny w Padwie został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO jako jedyny ogród zachowany w oryginalnej formie, będącej świadectwem narodzin nowożytnej nauki.

Prato della Valle

Największy plac miasta, na którym dawniej odbywały się targi, dziś w centralnej części porośnięty jest trawą. W jego centralnej części znajduje się wyspa Memmia otoczona elipsowatym kanałem. Ona również porośnięta jest trawą. Po dwóch stronach kanału ustawionych jest 78 posagów sławnych postaci, które przysłużyły się miastu. Posągi mają różne wielkości zależnie od stopnia położonych zasług. Zgodnie z legenda każdy mógł taki posąg wystawić członkowi swojej rodziny, jeśli potrafił udowodnić wkład w życie i rozwój Padwy. Ponieważ wielu chciało upamiętnić swoich bliskich pomników jest tak wiele. Fundatorami byli też Polacy, między innymi król Stanisław August Poniatowski Przy Prato della Valle warto wstąpić do Bazyliki św. Justyny z malowidłem Paola Veronesego "Męczeństwo św. Justyny". Do bazyliki przylega najstarszy w Europie ogród botaniczny założony w 1545 roku, pełen unikatowych roślin. Wysoka ośmiokątna szklana wieża chroni najstarszą roślinę ogrodu - palmę św. Piotra zasadzoną w 1585 roku, znaną także jako palma Goethego.

Informacje ogólne

Powierzchnia 92,85km²
Ludność 214 365
Gęstość 2308,7/km²
 

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies